Etap 15 - pomoc dla uchodźców, czyli po czynach, nie po słowach ...

Niedziela, 13 marca 2016 · dodano: 13.03.2016 | Komentarze 12

O dzisiejszej jeździe w sumie nie ma co za dużo pisać. Cel był jeden - rozpocząć sezon na szosie, do której zamontowano pedały SPD. Trochę strachu, czy nie dojdzie do upadku przy wpiętych butach, ale poszło całkiem instynktownie. Można było na Pieronie machnąć banalną setkę, ale postanowiłem trochę poćwiczyć nogę na podjazdach - bliżej domu, na wypadek jakiś trzasków z nowymi pedałami.
8 x razy Miodowa do Andersena, potem przeskok na Leśno i tam 4 x od zakrętu od Siedlic. Spotykam Krzyśka, ale mnie nie poznaje, pewnie wyglądałem mega profi :-)  Podczas podjazdów w Leśnie wychodzi słońce, korzystam z okazji i jadę odwrócona pętlę sławoszewską do domu. Na szosie towarzyszy mi żółwik Niezłomny, bo żona nie lubi, jak jeżdżę sam ...


Anioł stróż szosówki - Niezłomny :-)


Słońce zachęca do przyjęcia izotonika w gospodzie Zjawa w Sławoszewie

Trzeba stwierdzić, że jazda na szosie to inna bajka niż bujanie się na Przecinaku. Nie boję się już spd , będziemy się z Puszczalską zgrywać na dłuższych dystansach, na góralu zostawiam klasyczne pedały.

Wracamy do tematu wpisu. Rok temu udałem się do Schwedt na rowerze, aby dać nowy dom Fryderykowi i Felicji.


Fryderyk i Felicja  - niemieccy uchodźcy

W obliczu islamskiej inwazji prosili, błągali, żebym zabrał ich do katolickiego kraju, gdzie mogliby w spokoju obejść Święta Wielkanocne. Udałem się po nich na rowerze, zaliczając po drodze najcięższą glebę ze złamaniem żebra. Nie poddałem się bólowi i rozpaczy, podałem tym niemieckim hazokom pomocną dłoń i przyjąłem ich pod swój dach. Dziś czasem żałuję, bo pruski Fryderyk dogadał się z moją super zorganizowaną małżonką i rozlicza mnie z wykonania zadań swoim niemieckim chronometrem. 

W sobotę znowu byłem w Schwedt - tym razem moją uwagę przykuli uchodźcy, którzy nie kryli, że trafili do Niemiec w poszukiwaniu lepszego życia. Po prostu chcą się opierdalać i  brać za to socjal. Pomyślałem sobie - w sumie, czy to coś złego ? Sam bym tak chciał.
Jestem leniwy - zagwarantowałem im minimum egzystancji, w zamian za wspomożenie mnie w opierdalaniu się. Poznajcie zatem Alego i Samirę....

  
Ali i Samira

Na szczęście nie są ortodoksyjnymi muzułmanami, jest zatem szansa na integrację przy marchewce i whiskaczu.

Już taki jestem, trochę szalony, wolę robić, niż gadać. Przyjąłem 4 uchodźców, Polska musi jeszcze przyjąć 10 996-ciu , w sumie lepiej sobie samemu wybrać ....

Mapka dla ciekawychI muzyczna dedykacja dla niemiłych uchodźców